KOLONİ - Jean Christophe Grange

Jean Christopge Grange'ın okuduğum son romanı "Koloni" hakkındaki düşüncelerimi paylaşmak istiyorum...

Onlar Çocuktular...
En mükemmel elmasların saflığındaydılar...
Ne ufak bir lekeleri...Ne de en ufak bir kusurları vardı...
Ve ne de en ufak bir günahları...
Ama onların saflığı kötülüğün saflığıydı...

   Jean Christophe Grange'ın hikayesi Paris’te bir Ermeni katedralinde işlenen bir cinayetin ardından başlıyor. Hikayeyi genel olara emekli olmuş Ermeni ve yaşlı bir polis olan Lionel Kasdan'ın gözünden okuyoruz.  Kasdan cinayeti anlamlandırmaya çalışırken, gayri resmi olarak yürüttüğü soruşturmada hep bir adım önde olmaya çalışıyor. Son davası olarak gördüğü bu cinayet soruşturması hem kendine bir "ikinci" emeklilik hediyesi hem de kendi kilisesinde öldürülen bir dost'a - Wilhelm Goetz - karşı son görevi olacaktır.
   Olaylar geliştikçe Grange'ın muhteşem hikaye kurgusuna hayran kalıyorsunuz. Yarattığı karakterler kesinlikle yüzeysel değil. Baş karakter olan Lionel Kasdan'a Kitabın başlarında genç bir polis - Cedric Volokine -  katılıyor. Biri yaşlı ve huysuz emekli bir polis, diğeri Çocuk Bürosu’nda görevli, ancak açığa alınmış uyuşturucu müptelası genç bir polis. Cinayetin; cinayetlerin arkasındaki sırları açığa çıkarmak için  birbirlerine ihtiyaçları vardır, birbirlerini tamamlamaktadırlar. Ancak bu cinayetler sıradan bir seri katilin, eskiden kalma bir hesaplaşmanın ya da sapıkça bir ilişkinin intikamı ihtimallerinden hiçbiri değildir. Herkesin bir sırrı vardır. Cinayetler, soruşturma ve katilleri; hem Kasdan hem de Volokine'in geçmişiyle bağlantılı saklı kalmış, her iki polisin de, kendilerine bile itiraf edemediği sırlarını ortaya çıkaracak ve hayatlarını değiştirecektir. Muhteşem bir hikaye ve insanın fiziksel ve ruhsal sınırlarına dair inanılmaz bir keşif...
   Kitabın içeriği hakkında bilgi vermektense şu cümleyi kurmayı tercih ederim : Alın, okuyun ve hayran olun ! Koloni diğer romanları; Taş meclisi, Kurtlar İmparatorluğu, Siyah Kan, Kızıl Nehirler kadar muhteşem. Bu adam gerçekten iyi yazıyor ...